Sa legiuiesti in haos materia profana
sa cauti mantuire in ceata si noroi
sa mori si sa te narui in zarea abisala
sa curgi din tine insuti si sa te scalzi in ploi...

sa-ngheti in ochi de ceara o flacara flamanda
sa uiti ca noaptea trece si sa te nasti din umbre
sa te cuprinda groapa adanca si fecunda
sa musti cu dinti de gheata pamanturile sumbre...

sa rascolesti in marmuri cu unghiile arse
sa vestejesti in sine-ti imensitatea seaca
sa eclipsezi cu stele o luna care fuge
sa te scarbesti de tine si sa iti urli- pleaca!