poezii v3 |
Agonia - Ateliere Artistice | Reguli | Mission | Contact | ÃŽnscrie-te | ||||
![]() |
![]() |
![]() |
![]() |
![]() |
||
![]() |
![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() | |||||
Articol Comunităţi Concurs Eseu Multimedia Personale Poezie Presa Proză Citate Scenariu Special Tehnica Literara | ||||||
![]() |
|
|||||
![]() |
agonia ![]()
■ muÈ™cătura din priviri ![]()
Romanian Spell-Checker ![]() Contact |
- - -
- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - 2010-02-19 | [Acest text ar trebui citit în francais] | Înscris în bibliotecă de Guy Rancourt À ma femme Lisette. Les quarante et un ans d’existence commune Se sont effacés vite; un rêve révolu ! Cette Ambassade après les drames de l’élu Et les soirs scintillants des bords de la lagune, C’est fini. La retraite avec ses infortunes M’entrave et si j’écris, je ne serai pas lu. Je me sens m’enfoncer dans le grand inconnu Comme un lourd promeneur qui marche dans la dune Je suis malade et seul tout auprès de ton charme Et pour un rien je sens monter les pauvres larmes De celui qui mourra digne mais délaissé Et nos petits-enfants pourtant tous adorables Oublieront le contour de nos traits effacés Ignorant notre amour en fait inexprimable. (Inédit) (Jacques Raphaël-Leygues, in André Giovanni, Les plus beaux poèmes d'amour, anthologie, Paris, Le Cherche Midi, 1991, p. 134)
|
||||||||
![]() |
![]() |
![]() |
![]() |
![]() |
![]() |
![]() |
|||
![]() | |||||||||
![]() |
Casa Literaturii, poeziei şi culturii. Scrie şi savurează articole, eseuri, proză, poezie clasică şi concursuri. | ![]() | |||||||
![]() |
Reproducerea oricăror materiale din site fără permisiunea noastră este strict interzisă.
Copyright 1999-2003. Agonia.Net
E-mail | Politică de publicare şi confidenţialitate